" Al fin y al cabo, somos lo que hacemos para cambiar lo que somos"

lunes, abril 23, 2007

SaNt JoRdi

Sant Jordi. Paraules en català al carrer. Avui passetjava pels carrers de Palma. Avui hi ha parades amb llibres per tots els carrers. Jaume III, Born, Rambles, Oms, Avingudes. Llibres al carrer. Al.lotes amb roses vermelles a les seves mans. Tothom compra llibres. L'enamorat regala una rosa a la seva estimada. La enamorada li regala un llibre. Gran tradició. Que es segueix celebrant cada 23 d'abril. Molts d'anys a tots els Jordis. Molts d'anys als grans llegidors i escriptors. I molts d'anys a tots els enamorats.
**************************************************
**************************************************

martes, abril 10, 2007

Don't be afraid.

A veces ideamos nuestro propio mundo. Hay muchísima gente que se crea el suyo propio a parte del real. Y se olvida de que existe una realidad. A la que conviene conocer y aceptar. Hay quien dice que es un síntoma de autodefensa. Te desagrada tanto lo que hay, que inventas otra cosa. Te crees otra persona. Y crees que eres super importante. Inprescindible. Vaya hipocresía. Cuando topan con lo real, se deshacen. Xoc... La creación de este mundo suele ser de forma individual. Es una máscara contra el mundo real. Es como un videoclip donde tú eres el protagonista y solo salen las cosas que quieres que los demás vean. Se trata de controlar tu persona. Manipular la opinión que se crean los demás de ti. A mi me pasa exactamente lo contrario. Supongo que forma parte de mi pesimismo natural. Casi siempre dejo que me sorprendan positivamente. Ya que yo me encargo de pensar lo peor. Es otro tipo de defensa. No sé si más o menos destructiva. Supongo que es miedo a una mala noticia. Si ya la esperas, parece que no duele tanto. Todos los humanos tenemos el instinto de defendernos. Cada uno a su manera. El problema grave es defenderse de nada. Pensar que te estan atacando cuando no es así. Es como estar siempre a la defensiva. Preparado pa la guerra. ¿Qué guerra? Despierta y vive en paz. Se acercan buenos tiempos y para eso, sí hay que prepararse. Keine Angst!

miércoles, abril 04, 2007

Hin Und Zurück

Ya estoy de vuelta. Vuelvo a casa. Y parece que hubiera estado fuera una eternidad. No llegaron a tres meses. Pero sin duda, han sido de los mejores meses que he pasado. La vuelta no es fácil. Extraño lo que tenía ahí. Las separaciones no son fáciles para nadie. Aún así no me desanimo. Y sigo adelante. Ya tengo un trabajo nuevo. Interesante y relacionado con lo que estudié. Estoy bien en Mallorca. Amo mi isla y a la gente que tengo aquí. Pero aprendo, poco a poco, que no desaparecerá por ahora. No me dá miedo volar. No me dá miedo conocer. Experimentar. Observar cosas distintas. Respeto lo diferente. Me ayuda a ser más tolerante. Comprensiva. Aprendo a convivir. Valoro más cosas que antes me pasaba por alto. Estoy orgullosa de mis viajes. Siento que con el tiempo me formo. Agarro trocitos de cada lugar y de cada persona que conozco. Robo un cachito y me lo quedo. Dentro de mi. Pronto entraréen el ritmo de la rutina. Pero ya no será la misma rutina agobiante. No dejaré que ésta me invada. Pues descubrí que el mundo es inmenso. Que hay mil cosas por ver y descubrir. Con la mente más abierta convierto mi rutina en espontánea. Haciendo que cada día haya algo interesante que contar. Aunque la vuelta es dura, me reciben los míos. De manera que no me dán opción a ser no feliz. Gracias por la bienvenida. Me siento "en casa".